Een reis met hindernissen

Al heel lang leef ik ernaar toe: een reis naar Japan! En dan mag je er ook nog eens 5 maanden blijven voor je studiestage, wat een luxe! De voorbereidingen leken soepel te gaan; met nog 3 klasgenoten een ticket geboekt, met nog eens 2 andere klasgenoten voor een aantal dagen Tokio verkennen en vervolgens zouden we nog twee dagen hebben om in Matsumoto een beetje te wennen.

Het probleem begon echter toen een aantal weken terug mijn mede Matsumoto-gangers hun benodigde papieren kregen om het visum aan te vragen, maar die van mij was nergens te bekennen. Nu zal ik maar even heel kort beschrijven wat er is gebeurt want anders ben ik over een uur nog niet klaar en krijg ik weer de neiging om bombrieven naar PostNL te sturen, afdeling pakketbezorgers..

Door een beetje onduidelijk handschrift werd de postcode van mijn pakketje verkeerd gelezen, waardoor het naar Barendrecht is verstuurd. Daar werken er blijkbaar Neanderthalers als pakketbezorgers, want ze hebben het gewoon bezorgd op een adres dat totaal niet klopte met die op het pakket. Het was blijkbaar ook iets teveel gevraagd om heel even simpel de juiste postcode op te zoeken (2771 ipv 2991), dus de boel werd weer teruggestuurd naar de douane. Na heel veel omslachtige telefoontjes en uiteindelijk pas na inschakeling van mijn moeder's baas (ze werkt bij postNL) werd mij verteld dat het pakketje allang terug was gestuurd naar Japan. Maaar dat bleek uiteindelijk niet eens te kloppen, het heeft nog een week op de douane gelegen en is toen pas de 26e teruggestuurd. Lang leve de Nederlands postservice.

Ondertussen hebben de docenten van HS Zuyd en Shinshu hard gewerkt om een brief met uitleg voor de Japanse douane op te stellen en overal kopieën van te maken, zodat ik kon bewijzen dat ik echt mijn visum had kunnen hebben als de post niet zo keihard gefaald had. Nu is het morgen (of eigenlijk overmorgen) de dag des oordeels: kom ik het land binnen of niet? Stay tuned to find out..